...Αυτά τα "παιδάκια"
που "ηφήκανε τ΄ αμπέλια ντος
ατρύγητα", μεγάλωσαν σε μια
ξένη πατρίδα, που την έκαναν
όμως δική τους. Δάμασαν την γη
της, έδωσαν και πήραν πολιτισμό,
και έκαναν τα δικά τους
παιδάκια.
Αυτά τα δεύτερα "παιδάκια"
συνέχιζαν να κάνουν αυτό που
δεν ξέχασαν ποτέ τα πρώτα και
τα πιο πρώτα, εκείνα με το
καράβι - τα ανυπόταχτα.
Να τραγουδούν τα τραγούδια και να
χορεύουν
τους χορούς της
"πατρίδας"…
Αυτά τα τραγούδια είναι που σώθηκαν, χάρις στην πολύχρονη, επίμονη και συστηματική προσπάθεια που κατέβαλαν οι, δεύτερης γενιάς πρόσφυγες, απ΄ αυτούς που γεννήθηκαν στην νέα πατρίδα, στον Άγιο Δημήτριο Λήμνου - το ζεύγος Σωτήρης και Γεωργία (Μαρινάκη) Μαυράκη
Τα "Μαυράκια" , τα "Μαρκάκια" , τα "Μαρινάκια" λοιπόν και όλα τα εις -ακια (επίθετα Ρεϊσντεριανών) αναμφισβήτητα φέρουν την καταγωγή τους, σ΄ εκείνους τους αηδούς που το ταλέντο τους κάποτε τους έσωσε, κουβαλώντας μέσα τους το γονίδιο της μουσικής.
…αλλά κι αυτά μεγάλωσαν κι έκαναν με την σειρά τους άλλα παιδάκια …
Ένα απ΄ αυτά της τρίτης γενιάς είναι ο Δημήτρης Μαυράκης, του οποίου η συμβολή σ΄ αυτήν την προσπάθεια ήταν καθοριστική.
.
Την οκταμελή ορχήστρα συνοδεύει ο Δημήτρης
Μαυράκης, γιος του Σωτηρίου
Μαυράκη, παίζοντας το
χαρακτηριστικό συνοδό μουσικό
όργανο του τραγουδιού και του χορού
στις περιοχές της Ερυθραίας Μ.
Ασίας, το ταψί. Το δίσκο
συνοδεύει μικρό δίγλωσσο (ελληνικά,
αγγλικά) βιβλίο 100 σελίδων, με τα
κείμενα των τραγουδιών και
αναλυτικά σχόλια για τη μουσική, τα
τραγούδια, τις ενδυμασίες και τους
χορούς της περιοχής.
"Μια πέρδικα
καυχήστηκε σ΄ ανατολή και δύση..."
Ή, ποια είναι η οικογένεια Σωτηρίου Μαυράκη;