Η οικογένεια Σωτηρίου Μαυράκη αποτελείται από τους:

Το ζεύγος Γεωργία και Σωτήρης Μαυράκη λατρεύουν και οι δυο το τραγούδι με ιδιαίτερη προτίμηση στο παραδοσιακό και δη Μικρασιάτικο και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού μεγάλωσαν σε ένα χωριό όπου τα γλέντια και οι νοσταλγικοί προς την «πατρίδα» αμανέδες ήταν τρόπος ζωής. Γεννήθηκαν κάπου στο κέντρο γεωγραφικά της Λήμνου στον Άγιο Δημήτριο προσφυγοχώρι χτισμένο εξ ολοκλήρου από πρόσφυγες προερχόμενοι από την κωμόπολη Ρεΐσντερε (ή Ρεϊς-Ντερέ, ή κατ' άλλους Ρεϊσδερέ) της χερσονήσου Ερυθραίας, την δυτικότερη της Μικράς Ασίας, απέναντι από την Χίο.

Δεν υπάρχει εκδήλωση της ζωής τους, όπου να απουσιάζει το τραγούδι.
Είτε στο τρύγος, είτε στου Σωτήρος.
( Άλλωστε ο τρύγος "είναι ... παιχνιδάκι" κατά την
...κόρη του παπά...)
Είτε στη χαρά είτε στη λύπη.
Και μάλλον οι λύπες ήταν περισσότερες, ίσως αυτός είναι ο λόγος που επιμένουν τραγουδώντας....

Το «πανε πια οι παρέες» για την οικογένεια Μαυράκη δεν ισχύει....


Τα ΜΜΕ κοντά στην παράδοση!
Σε πρώτο πλάνο … λάμπει με την παρουσία του (μιμούμενος κιθαρίστα) ο Ηλίας Κότσαλης, ιδιοκτήτης του Ράδιου "Άλφα" και της εφημερίδας "Λήμνος".
Στο βάθος ο Σωτήρης με την παλιά του τέχνη - το μπουζούκι. Έτσι είχε ξεκινήσει τα πρώτα του μουσικά βήματα.
Δίπλα του η επίσης παλιά, αλλά και μοναδική του…αγάπη Γεωργία με το ταψί.


Στο ασυμβίβαστο του χαρακτήρα κάποιων ανθρώπων, οφείλουμε εν πολλοίς την διατήρηση της παράδοσης.

Ως «επαγγελματίας» τραγουδιστής ο Σωτήρης Μαυράκης (απ΄ τους καλύτερους της Λήμνου για τις δεκαετίες ΄60, και ΄70 ), δυσκολευόταν να πεισθεί ότι «σώνει και καλά» πρέπει να τραγουδάει όλη τη «σαβούρα», όπως ο ίδιος χαρακτήριζε τα εμπορικά (κοινώς σκυλάδικα) τραγούδια μην υπακούοντας στις επιταγές του κρατούντος μουσικού στερεώματος. Ίσως αυτή του η εμμονή του στοίχισε τον παραγκωνισμό των συναδέλφων του και το τέλος της καριέρας του ως τραγουδιστής των «σουξέ». Φαίνεται θα έπρεπε να γεννηθεί λίγο αργότερα. Διότι τώρα είναι της «μόδας» οι νέοι να ακούν δημοτική μουσική και να μαθαίνουν παραδοσιακά όργανα!

Αρχίνα γλώσσα μου γλυκιά κι αχείλη μου μελέτα ...

...κι όσα κι αν έχεις στη καρδιά, όλα φανέρωσέ τα.


Όταν κάποιοι άλλοι συνάδελφοί του τραγουδούσαν στη δεκαετία του 70 το … «έρωτά μου αγιάτρευτε και καημέ μου μεγάλε» ή το «όλα πάνε καλά» και άλλα παρόμοια, εκείνος συχνά – πυκνά κλεινόταν στο σπίτι του θείου του που έμενε στο χωριό Δάφνη /Σβέρδια/ Κωστή Μαυράκη, μαθαίνοντας τα παλιά τραγούδια που τραγουδούσαν «στην πατρίδα». Μάλιστα οι στίχοι κάποιων από τα τραγούδια που συμπεριλήφθηκαν στο CD ήταν δικοί του.

Ο Κωστής Μαυράκης -αδελφός του Γεωργίου πατέρα του Σωτήρη- είναι το πρόσωπο που απουσιάζει από το βιβλίο αδίκως κατ΄ εμέ. Και όμως έχει βάλει κι αυτός το λιθαράκι του στην διαφύλαξη των, άλλως ξεχασμένων, ασμάτων. Ήταν κι αυτός απ΄ τους ασυμβίβαστους όπου τα εφήμερα της καθημερινότητας μάλλον δεν τον συγκινούσαν ιδιαίτερα. Αποτέλεσμα αυτής της πλευράς του χαρακτήρα του, ήταν οι περιπέτειες στις οποίες υπέβαλε τον εαυτό του και την οικογένεια του επιμένοντας στις πολιτικές του πεποιθήσεις μέχρι τέλους χωρίς υποχωρήσεις.

Θεωρείται «επιστροφή στις ρίζες» το να ασχολείται κανείς με την παραδοσιακή μουσική, καθώς τα τελευταία χρόνια πολλοί την «ενθυμήθηκαν»! Για την οικ. Μαυράκη όμως αυτό δεν ισχύει. Δεν έκαναν καμία «στροφή» στις παραδόσεις. Κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Χωρίς να παραγνωρίζουν την καλή και ποιοτική σύγχρονη ελληνική μουσική (ρεμπέτικη, λαϊκή, έντεχνη κλπ.), τραγουδούν όπως πάντα πρωτίστως τα τραγούδια της ρίζας τους. Είναι από αυτούς που επέμεναν στις αξίες της παράδοσης πριν αυτή γίνει μόδα. Και προπάντων χωρίς καμιά υλική απολαβή. Αξίζει να σημειώσουμε ότι από την έκδοση του CD δεν έχουν κανένα υλικό όφελος. Τους ευχαριστεί που επιτέλους βγήκαν στην επιφάνεια τα "διαμάντια τους", και θα γίνουν γνωστά στους όπου γης απογόνους και μη Μικρασιατών!


Παρουσιάζουν τα "διαμάντια τους" από το 1989 ...

80 χρόνια μετά, έκδοση ΚΑΛΜΕ στείλε μήνυμαΣυναυλίες και συμμετοχές σε εκδηλώσεις