|
είτε συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις όπως αυτή /πρώτη εμφάνιση σε ευρύ κοινό ως συγκρότημα/ για τις "χαμένες πατρίδες" στο κινηματοθέατρο "Μαρούλα" ... |
όπως αυτή - η πρώτη - στο γυμνάσιο Μύρινας, όπου ... |
Μετά από πρόσκληση του συλλόγου Μικρασιατών Ιεράπετρας, ή οικογένεια έχει λάβει δύο φορές μέρος σε εκδηλώσεις αφιερωμένες στην προσφυγιά, στην ωραία αυτή Κρητική πόλη, όπου το ήμισυ σχεδόν των κατοίκων της είναι απόγονοι προσφύγων, οι περισσότεροι εκ των οποίων Ρεϊσντεριανοί. Γι αυτό και η συγκίνηση του κοινού έκδηλη, στο άκουσμα των ασμάτων όπως "Στου Ρεΐσντερε τα μέρη" ή "…Θεέ μου πως την άντεξες την αδικία ετούτη, μες στα χριστιανικά χωριά να κατοικούνε τούρκοι ..."
Μέχρι πρόσφατα εμφανιζόταν όπως τραγουδούσαν «στην πατρίδα οι παρέες» μόνο με φωνές, με μοναδικό όργανο το ταψί το οποίο παίζει ο Δημήτρης.
Από το καλοκαίρι του 2000 όμως συμπεριέλαβαν και όργανα όπως κλαρίνο, φλογέρα και κιθάρα που παίζει ο Δημήτρης, αλλά και ...
...ούτι, λαούτο, μπουζούκι και... γκαζοντενεκέ (όπως στη παραπάνω φωτογραφία πάλι στο γυμνάσιο Μύρινας) που παίζει ο Γιώργος, αξιοποιώντας όλο το μουσικό δυναμικό της οικογενείας.
Δείτε σχετικό με αυτή την συναυλία σχόλιο, που δημοσιεύτηκε στο "Λημνιακό Bήμα" από τον κ. Κώστα Παπαδάκη.
Έτσι έχει εμπλουτιστεί προσεγμένα ο ήχος, χωρίς να εκφυλίζεται η παραδοσιακή Μικρασιάτικη χροιά. Άλλωστε πως θα μπορούσε
να συμβεί αυτό, αφού ακούγοντας τους αυτοσχεδιασμούς (κοινώς αμανέδες) του Σωτήρη, η φωνή του σε ταξιδεύει βαθιά στο χρόνο, τότε που εκείνα τα μέρη «της πατρίδας» ανήκαν ακόμα στην Ανατολικορωμαϊκή αυτοκρατορία και που προκαλεί τέτοια συγκίνηση στο κοινό, ώστε κάποιοι με δυσκολία να συγκρατούν τα δάκρυά τους.
Και του χρόνου!