|
|
|
Από τ΄ς Αγκαριώνες κι αν επέρασα, είδα μαύρα μάτια κι αναστέναξα. Από τ΄ς Αγκαριώνες μέχρι τον Κοντιά έχασα μαντίλι μ΄ εκατό φλουριά. Έμαθα πως το ΄βρε μια νοικοκυρά, έμορφη κυρία, κόρη του παπά. Πώχει μαύρα μάτια και χρυσή καρδιά και στο μάγουλό της μια μικρή ελιά. Δως μου το μαντήλι, κράτα τα φλουριά, έμορφη κυρία, κόρη του παπά. |